เก็บกระเป๋าไปดาวอังคาร(Packing for Mars)

เมื่อต้องไปอยู่ในอวกาศ สิ่งที่กลายเป็นศูนย์ไม่ใช่แค่แรงโน้มถ่วง แต่ทักษะการเอาชีวิตรอดในแต่ละวันที่เราเรียนรู้ตลอดมาก็จะกลายเป็นศูนย์ด้วย ไม่ว่าตอนอยู่บนโลกเราจะทำเรื่องต่างๆ นั้นได้เชี่ยวชาญแค่ไหนก็ตาม

นั่นเพราะอวกาศไม่ใช่สภาพแวดล้อมที่เหมาะแก่การมีชีวิตอยู่ของมนุษย์แม้แต่วินาทีเดียว

การไปสำรวจอวกาศจึงไม่ใช่แค่การสร้างจรวดหรือยานสำรวจใดๆ แต่ยังรวมถึงการสร้างวัสดุอุปกรณ์รวมทั้งความรู้ใหม่ๆ ที่จะทำให้มนุษย์สามารถดำรงชีวิตอยู่ในสภาพเช่นนั้นได้ด้วย

จักรวาลไม่ได้มีแค่โลกฉันใด นักบินอวกาศก็ไม่ได้มีแค่นีล อาร์มสตรองฉันนั้น ทั้งที่มีส่วนที่สำคัญอย่างมากในการส่งมนุษย์ไปสำรวจอวกาศ แต่ตัวมนุษย์อวกาศกลับ
ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักแก่สาธารณชนเท่าใดนัก และที่ลึกลับกว่านั้นก็คือหนทางสู่การเป็นมนุษย์อวกาศ ที่ต้องเรียนรู้ทักษะการดำรงชีวิตทุกอย่างใหม่หมด

เมื่ออยู่ในอวกาศจะกินอย่างไร ขับถ่ายอย่างไร นอนอย่างไร มีเพศสัมพันธ์ได้หรือไม่ การเดินทางไปยัง-อยู่ใน-กลับจากอวกาศ จะส่งผลอะไรต่อร่างกายของมนุษย์บ้าง เหล่านี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนที่ทำให้ในสมัยหนึ่งนั้น นาซาถึงกับใช้ศพคนจริงๆ ในการทดลอง

ทั้งหมดนี้คือความลึกลับอันยิ่งใหญ่ในเงามืด ที่มีความน่าค้นหาไม่แพ้ปริศนาของอวกาศ และ แมรี โรช ก็ได้นำเรื่องราวเหล่านี้มาเรียงร้อยด้วยอารมณ์อันหลากหลาย ที่บางช่วงตอนก็ทำให้เราต้องหัวเราะออกมา บางคราก็น่าสะเทือนใจ และในบางอย่างนั้นก็อาจถึงขั้นพะอืดพะอมจนอาเจียนจุกคอ